کد مطلب:38873 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اهل بيت

كدام آيه از قرآن بود كه در زمان نزول، تنها عمل كنندة به آن، حضرت علي بود؟

اين آيه، آية سيزده سورة مجادله، معروف به آية نجواست: اي كساني كه ايمان آوردهايد، هنگامي كه ميخواهيد با رسول خدا نجوا كنيد ]و سخنان در گوشي بگوييد[، قبل از آن صدقهاي ]در راه خدا[ بدهيد; اين براي شما بهتر و پاكيزهتر است! و اگر توانايي نداشته باشيد، خداوند غفور و رحيم است.

پس از نزول اين آيه، تنها كسي كه حاضر شد صدقه بدهد، و با پيغمبر9 نجوا نمايد، حضرت اميرالمؤمنين عليبود; چنان كه طبري; در روايتي از حضرت علينقل ميكند: آيهاي در قرآن است كه احدي قبل از من و بعد از من به آن عمل نكرده و نخواهد كرد، من يك دينار داشتم، آن را به ده درهم تبديل كردم، و هر زمان ميخواستم با رسول خدا9 نجوا كنم، درهمي را صدقه ميدادم.( تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 23، ص 450، (به نقل از تفسير طبري، ج 28، ص 15)، دارالكتب الاسلامية. )

البته حكم پرداخت صدقه پيش از نجوا موقتي و براي آزمايش مؤمنان بود كه چه كساني حاضرند براي صحبتهاي خصوصي با پيامبر9 هميشه صدقه پرداخت نمايند و پس از روشن شدن مطلباين دستور در آية بعد برداشته يا نسخ شد: آيا ترسيديد فقير شويد كه از دادن صدقات قبل از نجوا خود داري كرديد؟ اكنون كه اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت، نماز را بر پا داريد و زكات را ادا كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد و بدانيد خداوند از آن چه انجام ميدهيد با خبر است.